Biorąc pod uwagę nie tylko naukowe tłumaczenie tej definicji, jako strategię inwestycyjną można nazwać schemat za pomocą, którego biznesmen będzie pomnażał posiadane przez siebie środki finansowe. Strategia ta powinna obejmować zarówno podejście teoretyczne jak i praktyczne.
Mówiąc ogólnie inwestycje podzielić można na dwa główne rodzaje:
- krótkoterminowe
- długoterminowe
Odpowiednia strategia powinna zakładać w swoim działaniu wypracowanie zysku.
Do podstawowych strategii finansowych zalicza się:
- strategię zakupu po przeciętnej cenie
- strategię stałej struktury kapitału inwestycyjnego
- strategię cenowo – wskaźnikową
Strategia zakupu po przeciętnej cenie zakłada, że inwestor decyduje się na zakup większej ilości akcji tylko wtedy, gdy są one tanie, a mniejszej, w czasie kiedy są drogie. Dzięki temu działaniu inwestor nigdy nie zainwestuje całego kapitału. Ważne jest, że inwestor zakłada stałe inwestowanie w tym samym odstępie czasu, przykładowo co rok przez kilkanaście lat.
Strategia stałej struktury kapitału inwestycyjnego zakłada, że inwestor powinien skupić się na podziale inwestycji w obligacje i akcje starając się mniej więcej po połowie podzielić swoją inwestycję.
Strategia cenowo – wskaźnikowa zakłada, że podstawą do podejmowania decyzji o inwestycji powinien być poziom cen bądź wskaźnik wynikający z dokładniej analizy rynku.
