Jedną z tych opcji jest karta podatkowa, która jest uważana za najlepszą i najczęściej wybieraną formę rozliczeń, która rewelacyjnie sprawdza się w małych firmach, jednoosobowych zakładach handlowych i innych tego typu działalności, które nie osiągają zbyt wysokich obrotów.
Dla formy tej charakterystyczne są:
→ brak możliwości odliczania strat i powszechnych ulg oraz doliczeń,
→ brak konieczności prowadzenia ewidencji oraz ksiąg podatkowych, a także składania deklaracji o uzyskanym dochodzie,
→ obowiązek wystawiania rachunków i faktur VAT dla klientów,
→ obowiązek prowadzenia ewidencji pracowników,
→ niedużymi nakładami pieniężnymi,
→ uproszczoną formą płacenia podatku dochodowego,
→ stałym terminem odprowadzania comiesięcznego podatku.
Aby zacząć stosować kartę podatkową, należy w terminie do 20 stycznia danego roku do Urzędu Skarbowego złożyć wniosek PIT-16. Wówczas US ustala wysokość rocznego podatku, który będzie obowiązywał przedsiębiorcę. Jest to spore ułatwienie, ponieważ następnie przedsiębiorca nie będzie musiał co miesiąc składać odpowiednich deklaracji o dochodzie.
Z formy opodatkowania, którą jest karta podatkowa, nie można korzystać, gdy:
→ równocześnie prowadzona jest inna działalność gospodarcza,
→ przedsiębiorca korzysta z usług innej firmy,
→ jest to niemożliwe ze względu na rodzaj prowadzonej działalności,
→ wytwarzane są wyroby, które objęte są odrębnymi przepisami podatkowymi,
→ zatrudnia się większą liczbę pracowników niż tak, która została określona w ustawie,
→ przez współmałżonka prowadzona jest działalność w tym samym zakresie.
